مشاوره روانشناسی آواژه

مشاوره روانشناسی آواژه

مشاوره روانشناسی آواژه

مشاوره روانشناسی آواژه

مشاوره روانشناسی آواژه

  • ۰
  • ۰

حدود رابطه با خانواده همسر و داشتن مرزهایی با آنها به معنی دور شدن و یا بی احترامی نیست. در واقع با اینکه خانواده همسر به نوعی خانواده خودتان محسوب می‌شوند؛ اما به هر حال باید فاصله خود را با آنها حفظ کرده و موضوعاتی را در رابطه با آنها رعایت نمایید. چرا که ارتباط و نزدیکی بیش از حد با خانواده همسر، در نهایت منجر به بروز مشکلاتی می‌گردد. از طرفی این موضوع رابطه شما با همسر را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد. از این رو بهتر است در این مورد صرفا بر اساس احساسات رفتار نکرده و بدانید که باید در چه موقعیتی، چه واکنشی از خود نشان دهید. در این زمینه می‌توانید از روانشناس نیز کمک بگیرید. برای دریافت مشاوره خانواده کلیک نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه رابطه با خانواده همسر می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره  02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.

روش ها و سیاسیت های تعیین حدود رابطه با خانواده همسر

 

بسیاری زوجین از این موضوع مطلع هستند که با حدود رابطه با خانواده همسر را حفظ نمایند؛ اما چگونگی انجام اینکار را نمی‌دانند. آنها تصور می‌کنند که تنها دوری کردن از آنها و یا حتی قطع ارتباط راه چاره است. در صورتی با روش های دیگری نیز می‌توان اینکار را انجام داد. برخی از این روش ها شامل موارد زیر هستند. برای جلوگیری از بروز رفتارهای شوهر بچه ننه کلیک نمایید.

حفظ حریم خصوصی

اولین و اساسی ترین اقدامی که باید در زمینه حفظ حدود خانواده همسر انجام دهید؛ حفظ حریم خصوصی خود و همسرتان است. فراموش نکنید که مسائل داخل خانه باید همواره در این مکان باقی مانده و لزومی ندارد که در مورد این مسائل با خانواده ها صحبت شود. همین موضوع از بروز بسیاری از مشکلات تان جلوگیری خواهد کرد. برای اطلاع از چگونگی رفتار با زن برادر کلیک نمایید.

دعوا نکنید | حدود رابطه با خانواده همسر

طبیعتا با خانواده همسر در مورد مسائل مختلفی دچار چالش خواهید شد. اما لزومی ندارد که این مسائل را با داد و قال حل کنید. در واقع با دعوا کردن هیچ چیز حل نمی‌شود. به جای دعوا کردن در مورد حدود رابطه با خانواده همسر، تنها در این زمینه با یکدیگر صحبت کنید.

به آنها اجازه دخالت ندهید

یکی دیگر از راه های تعیین حدود رابطه با خانواده همسر، اجازه ندادن به آنها برای دخالت کردن است. نظرات آنها را با احترام گوش کرده، اما به آنها اجازه مداخله ندهید. چرا که از یکبار اینکار را انجام دهید؛ این موضوع به صورت مکرر تکرار خواهد شد.

ادب را رعایت کنید | حدود رابطه با خانواده همسر

همواره و در هرشرایطی در مورد حدود رابطه با همسر، ادب را رعایت کنید. برای مثال استفاده از شوخی های بیش از حد و یا ادبیات بی ادبانه برای بیان کردن خواسته هایتان و… همگی منجر به بی احترامی دوطرفه خواهد شد. برای جلوگیری از بروز دخالت مادرزن کلیک نمایید.

داشتن ارتباط درست با همسر

اگر می‌خواهید حدود رابطه با خانواده همسر را حفظ کنید؛ در ابتدا باید ارتباط درستی با همسر خود داشته باشید. در واقع زمانی که ارتباط شما با همسرتان سالم باشد؛ خود او به خانواده اش اجازه دخالت کردن و یا بی احترامی را نمی‌دهد.

داشتن ارتباط مستقیم | حدود رابطه با خانواده همسر

برای غلبه بر سوتفاهم ها و یا جلوگیری از آنها باید به صورت مستقیم با خانواده همسرتان در ارتباط باشید. برای مثال برای صحبت کردن با آنها از پیامک استفاده نکنید و یا کسی را واسطه قرار ندهید بلکه به ملاقات آنها رفته و حرف های خود را بیان کنید.

آرامش و خونسردی خود را حفظ کنید

وقتی در مورد حدود رابطه با خانواده همسر صحبت می‌کنیم؛ انتظار داریم که با اینکار آرامش در زندگی مشترک ما برقرار شود. از این رو در این راستا نباید هیچگونه تنشی ایجاد کنید. خودتان هم سعی کنید همواره در برخورد با آنها آرام و خونسرد باشید.

داشتن انتظارات معقولانه | حدود رابطه با خانواده همسر

در برخی موارد این انتظارات شما هستند؛ که ارتباط تان را با خانواده همسر تحت تاثیر قرار می‌دهند. برای تعیین حدود رابطه با همسر، انتظارات معقولانه و منطقی از آنها داشته تا حد امکان از خودگذشتگی کنید. برای اطلاع از راه های رفتار با خواهر شوهر کلیک نمایید.

چگونگی حفظ کردن حدود رابطه با خانواده همسر

 

در قسمت بالا در مورد روش هایی صحبت کردیم که با کمک آنها می‌توانید حدود رابطه را با خانواده همسر تعیین کنید و به آنها نشان دهید که تا چه اندازه می‌توانند در زندگی شما مداخله داشته باشند. اما برای حفظ کردن این حدود و مرزها نیز باید تلاش کرده و کارهایی را انجام دهید. در این قسمت در مورد این روش ها توضیح خواهیم داد.

مدیریت کردن رفت و آمدها

مقدار و چگونگی رفت و آمد خود را با آنها مدیریت کرده و تعادل را رعایت کنید. برای مثال تا حد امکان بدون دعوت به خانه آنها نرفته و یا بیش از حد آنها را ملاقات نکنید.

کمک کردن به اندازه

برای حفظ حدود رابطه با خانواده همسر، اگر کاری از دست تان ساخته است برای آنها انجام داده و حسن نیت خود را نشان دهید. اما در کمک کردن زیاده روی نکنید و یا همواره از آنها انتظار کمک کردن نداشته باشید.

زندگی کردن به صورت مستقل

یکی از اصلی ترین موضوعاتی که حدود رابطه با خانواده همسر را تحت الشعاع قرار می‌دهد؛ زندگی کردن با خانواده همسر است. چرا که در این صورت میزان دخالت های آنان نیز بیشتر خواهد شد. از این رو تلاش کنید تا به صورت مستقل از آنها زندگی کنید.

همواره دنبال همسرتان نباشید

برای حفظ حدود رابطه با خانواده همسر نباید در لحظه و هر جا به همسر خود بچسبید. طبیعتا این موضوع خانواده او را حساس خواهد کرد. به همسر خود نیز فضا داده و اجازه دهید که گاهی بدون شما با خانواده اش معاشرت کند.

اهمیت رعایت حدود رابطه با خانواده همسر

تعیین و حفظ حدود رابطه با خانواده همسر از آنجایی اهمیت دارد که این موضوع از بسیاری از مسائل و مشکلات در زندگی مشترک تان جلوگیری کرده و در نهایت منجر به بهبود کیفیت رابطه تان می‌شود. شما باید تا پایان عمر با خانواده همسرتان معاشرت کرده و آنها را ببینید. به همین دلیل بهتر است که ارتباط درستی با آنها داشته مواردی را رعایت کنید. برای اطلاع از چگونگی نقش خانواده در ازدواج کلیک نمایید.

کمک گرفتن از مشاور در زمینه حدود رابطه با خانواده همسر

یکی از اقدامات و جدی و مهمی که در این زمینه می‌توانید انجام دهید؛ کمک گرفتن از روانشناس است. مشاوره خانواده با بررسی الگوهای رفتاری هریک از اعضا به شما کمک می‌کند تا رفتار و واکنش درست تری داشته و ارتباط تان با همسر را نیز بهبود بخشید. روانشناس بدون جانبداری به حرف همه افراد گوش داده و در نهایت بهترین راهکار را به شما ارائه خواهد داد.

سخن پایانی

تعیین حدود رابطه با خانواده همسر از زمان قبل از ازدواج آغاز می‌گردد. همچنین انجام اینکار احتمالا در ابتدا کمی چالش برانگیز و دشوار بوده و زمان و انرژی زیادی را از شما می‌گیرد. از این رو صبور باشید و حتما در این مورد از یک روانشناس نیز کمک بگیرید.

برای دریافت مشاوره در زمینه رابطه با خانواده همسر می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره  02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.

 

منبع: حدود رابطه با خانواده همسر چقدر باید باشد؟

  • آواژه آواژه
  • ۰
  • ۰

اجازه گرفتن برای بیرون رفتن از والدین اغلب برای دختر خانم ها بسیار دشوار است. اما پسر هایی نیز هستند که در سنین نوجوانی به سختی از خانواده خود برای بیرون رفتن اجازه می‌گیرند. اجازه از خانواده به چالش بزرگی تبدیل شده است. اما گاهی باید به پدر و مادر ها نیز این حق داده شود که نگران آینده فرزندان خود باشند و به سختی اجازه بیرون رفتن به فرزندان را بدهند.

به طور کل در یک برهه سنی اجازه گرفتن برای بیرون رفتن دشوار است. اما بعد از گذر از این بحران اجازه گرفتن برای بیرون رفتن راحت تر خواهد شد. به دلیل اخبار های خطرناک و آسیب زایی که هر روزه منتشر می‌شود؛ والدین نیز نگران خواهند شد. اما راهکارهایی نیز برای اجازه گرفتن وجود دارد که در این مقاله ذکر شده است. جهت کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک و نوجوان می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.

اجازه گرفتن برای بیرون رفتن

 

در سنین پایین والدین معمولا اجازه به بیرون رفتن به فرزندان نمی‌دهند. محدود کردن فرزند در سنین نوجوانی قطعا چالش ها و بحث هایی را بین خانواده و فرزند ایجاد می‌کند. زمانی که محدودیت والدین بیشتر شود تبدیل به نارضایتی نوجوان و ناراحتی های زیاد می‌شود. نوجوانانی که اجازه بیرون آمدن از خانه و رفتن به قرارهای دوستانه ندارند، احساس عدم استقلال و اعتماد به نفس پایین دارند.

زمانی که اجازه گرفتن برای بیرون رفتن صادر نشود؛ عدم اجازه برای کسب استقلال و سخت گیری های والدین باعث دوری فرزند از پدر و مادر می‌شود.والدین باید سعی در درک فرزندان خود کنند. بیرون رفتن نوجوانان باعث تقویت روابط اجتماعی می‌شود. گاهی با استفاده از ترفندهایی می‌توانید از والدین اجازه برای بیرون رفتن بگیرید و با جواب مثبت آن‌ها روبرو شوید. در ادامه به برخی از این ترفندها اشاره کرده‌ایم.

نحوه اجازه گرفتن برای بیرون رفتن

 

اجازه گرفتن برای بیرون رفتن با رعایت برخی نکات امکان پذیر است. اگر جز آن دسته افرادی هستید که اجازه برای هر کاری به سختی صورت می‌گیرد؛ باید از راهکارهایی برای جلب رضایت والدین استفاده کنید. در این بخش مقاله راجع به نحوه اجازه گرفتن برای بیرون رفتن صحبت کرده ایم.

رفتار مناسبی داشته باشید | اجازه گرفتن برای بیرون رفتن

یکی از کارهایی که باید جهت اجازه گرفتن برای بیرون رفتن انجام دهید؛ رفتار مناسب است. به عنوان فرزند در خانواده باید با رفتارهای خود به والدین نشان دهید که بزرگ شده اید و به صورت کاملا مستقل می‌توانید کارهای خود را انجام دهید. در واقع زمانی که والدین رفتارهای مستقلانه شما را مشاهده کنند، مسئولیت های بیشتری را به شما می‌سپارند. زمانی که از پس این مسئولیت ها بر آمدید نیز می‌توانید به راحتی برای بیرون رفتن اجازه بگیرید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه تربیت نوجوان کلیک کنید.

از دروغگویی پرهیز کنید

یکی از روش های اجازه گرفتن برای بیرون رفتن؛ پرهیز از دروغگویی است. زمانی که شما به عنوان فرزند با والدین خود صادق باشید و همیشه با آنها راست گو بمانید، اعتماد شما شکل خواهد گرفت. و زمانی که اعتماد شکل بگیرد، به مرور زمان به تنهایی می‌توانید برخی از کارها را انجام دهید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه دروغگویی نوجوانان کلیک کنید.

اطمینان دهید که در تماس خواهید بود

نحوه اجازه گرفتن برای بیرون رفتن به این صورت است که آنها را مطمئن سازید. مثلا به خانواده خود اطمینان دهید که با آنها در تماس خواهید بود و هر ساعتی که زنگ بزنند؛ شما پاسخ خواهید داد. در واقع با این روش آنها از موقعیت جغرافیایی شما مطلع خواهند بود و از میزان نگرانی آنها کاسته می‌شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه افسردگی در نوجوانان کلیک کنید.

درخواست خود را در آرامش و زمان مناسبی بیان کنید

زمانی که منتظر اجازه گرفتن برای بیرون رفتن هستید؛ باید درخواست خود را با آرامش بیان کنید و همچنین زمان مناسبی را برای این کار در نظر بگیرید. مثلا زمانی که والدین عصبانی هستند و یا روز شلوغی را پشت سر گذاشته اند؛ نباید با آنها صحبت کنید و درخواست بیرون رفتن را بیان کنید. همیشه باید موقعیت را در نظر بگیرید و زمانی که والدین سرخوش و شاد هستند این درخواست را داشته باشید. در غیر اینصورت با جواب خوبی روبرو نخواهید بود.

با والدین معامله داشته باشید

زمانی که اجازه گرفتن برای بیرون رفتن را بیان می‌کنید، باید به پدر و مادر خود قول دهید که در کارهای دیگر به آنها کمک خواهید کرد. و کوتاهی نیز نخواهید داشت. در واقع معامله خواهید کرد که اگر اجازه بیرون صادر شود؛ تمامی کارهای دیگر را به درستی انجام خواهید داد. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه کنترل نوجوان کلیک کنید.

مسئولیت پذیر باشید | اجازه گرفتن برای بیرون رفتن

اگر قصد اجازه گرفتن برای بیرون رفتن را دارید، باید مسئولیت پذیر باشید. برای بیرون رفتن باید نشان دهید که بزرگ شده اید و می‌توانید از پس کارهای خود بر بیایید و مسئولیت آن را گردن بگیرید. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه مشکلات نوجوانان کلیک کنید.

والدین خود را مجبور نکنید و به تصمیم آنها احترام بگذارید

زمانی که اجازه گرفتن برای بیرون رفتن صادر نشد، نباید والدین را مجبور کنید. شاید این شرایط و موقعیت باب میل آنها نباشد و خطرات بیشتری را به همراه داشته باشد. به همین دلیل بهتر است که به تصمیم های آنها احترام بگذارید و برای درخواست دوباره روزهای دیگری را انتخاب کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه رفتار صحیح با نوجوان کلیک کنید.

پاسخ منفی را مثبت کنید

زمانی که با جواب منفی در رابطه با اجازه برای بیرون رفتن روبرو شدید، دلیل و علت را از خانواده بپرسید. گاهی دلیلی والدین شما را نیز قانع خواهد کرد. اما اگر با دلایل قانع کننده ای روبرو نشدید، با صحبت های منفی خانواده را مجاب کنید. البته به خاطر داشته باشید که مکالمه باید در زمان آرامش صورت بگیرد.

قدردانی از والدین را جدی بگیرید

اگر با جواب مثبتی در جهت اجازه برای بیرون رفتن روبرو شدید، قدردانی از والدین را فراموش نکنید. زمانی که قدر رفتارهای والدین را بدانید خانواده شما را بالغ تصور می‌کنند. قدردانی از والدین آنها را خوشحال خواهد کرد و در نهایت در بیرون رفتن های دیگر با موافقت روبرو خواهید شد.

به تصمیم والدین احترام بگذارید

اگر بیشتر مواقع اجازه برای بیرون رفتن صادر نشد، والدین را درک کنید. احتمالا دلایل قانع کننده ای دارند و شما را آنقدر بزرگ نمی‌دانند. با صحبت، درک، احترام، مسئولیت پذیری و البته کمک از روانشناس نظر خانواده را نسبت به بیرون رفتن با دوستان مثبت کنید.

اگر به نتیجه نرسیدید برای دریافت خدمات مشاوره نوجوان کلیک کنید.

کلام آخر

همانطور که گفته شد؛ اجازه گرفتن برای بیرون رفتن در برخی از خانواده ها راحت و در برخی دشوار است. این موضوع بیشتر برای دختر ها رخ می‌دهد که در نهایت با بن بست روبرو می‌شوند. برای اینکه از این وضعیت رها شوید باید برخی از نکاتی که در مقاله گفته شد را انجام دهید. و برای بهبودی وضعیت خود از روانشناس کمک بگیرید. مرکز مشاوره آواژه به صورت تلفنی و حضوری به شما مراجعین گرامی خدمات ارائه می‌دهد. جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره زیر تماس حاصل فرمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کودک و نوجوان می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید. 

 

منبع: اجازه گرفتن برای بیرون رفتن

  • آواژه آواژه
  • ۰
  • ۰

طرحواره ایثار در بیشتر موارد خود را به شکل زیاده‌روی در گذشت و فداکاری نشان می‌دهد. به طور کلی همه ما به طور ذاتی تمایل داریم تا دیگران را از خودمان راضی نگه داشته و تا حد امکان به آن‌ها خوبی کنیم. اما کسی که درگیر چنین طرحواره‌ای است؛ در این موضوعات افراط کرده و به طور کلی همواره دیگران را در اولویت قرار می‌دهد. این افراد دیگر خود را فراموش کرده و تصور می‌کنند که همه انرژی و زمان خود را باید وقف دیگران کنند. در این صورت ارزشمند خواهد بود. در ادامه بیشتر توضیح خواهیم داد که این طرحواره چگونه شکل گرفته و یا اصلا طرحواره چیست! اما به طور کلی بهتر است افراد در این زمینه اطلاعات لازم را کسب کرده و نشانه‌های آن را کنترل کنند. در این زمینه بهتر است با یک روانشناس نیز مشورت نمود. برای دریافت مشاوره تلفنی کلیک کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه طرحواره ایثار می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.

طرحواره ایثار چیست؟

همه ما فردی را که حاضر است تا از حق و حقوق خود بگذرد تا به دیگران کمک کند را ایثارگر می‌دانیم. این موضوع می‌تواند در غالب یک طرحواره مخرب از دوران کودکی در ذهن افراد شکل بگیرد. طرحواره مانند عینک و یا ذهنیتی است که به وسیله آن دنیا را می‌بینیم. با اینکه همه افراد موافق اند که ایثارگری ویژگی خوبی محسوب می‌شود؛ اما زمانی که به صورت افراط گونه بوده و منجر به آسیب دیدن خود فرد بشود؛ دیگر مفید نیست.

بروز این طرحواره در دوران کودکی زیاد مشهود نبوده و یا اصلا خود را بروز نمی‌دهد. اما در بزرگسالی، فرد حتی با وجود آسیب دیدن خود همچنان تمایل دارد که برای راضی نگه داشتن دیگران، کارهای آنها را انجام دهد. برای آشنایی بیشتر با طرحواره محرومیت هیجانی کلیک نمایید.

ویژگی های کسانی که طرحواره ایثار دارند

در ابتدا خود فرد و اطرافیان او باید از این موضوع اطمینان حاصل کنند که طرحواره ایثار وجود دارد. افرادی که چنین طرحواره ای دارند؛ ویژگی هایی دارند که به راحتی می‌توان متوجه این موضوع شد. برخی از این ویژگی ها شامل موارد زیر هستند.

نیازهای خود را به خاطر پاسخ دادن به نیازهای دیگران فدا می‌کنند. آنها کاملا به کاری که می‌کنند معتقد بوده و با اراده و خواست خود آن را انجام می‌دهند. درست برعکس افرادی که طرحواره اطلاعت دارند.

_ آنها همواره تصور می‌کنند دیگران نیازمند کمک شان هستند.

_ مسئولیت پذیری افراطی دارند.

_ بعد از مدتی به نشانه های روان تنی مختلفی مثل سردرد، معده درد، بروز مشکلات گوارشی، خستگی، بدن درد و… نیز مبتلا می‌شوند.

_ آنها انتظار ندارند تا دیگران محبت شان را جبران کنند؛ اما در صورتی که کار آنها بی پاسخ بماند؛ ناراحت می‌شوند.

_ این افراد تصور می‌کنند که حق انتخاب داشته و خودشان می‌خواهند تا به دیگران کمک کنند.

_ معمولا چنین افرادی دوستان زیادی نیز دارند. چرا که دیگران از حمایت شدن لذت می‌برند.

نشانه های ناشی از طرحواره ایثار

 

به طور کلی می‌توان نشانه های داشتن طرحواره ایثار را در سه دسته کلی جای داد.

  • توجه و تمرکز افراطی به نیازهای دیگران و بی توجهی به نیازهای خود
  • داشتن احساس خشم و ناراحتی زمانی که دیگران محبت‌شان را جبران نمی‌کنند.
  • داشتن احساس گناه و عذاب وجدان از اینکه به اندازه کافی به مشکلات دیگران رسیدگی نکرده اند.

علت بروز طرحواره ایثار در افراد

اما باید علت بروز طرحواره ایثار را نیز در افراد پیگیری نمود. در واقع با اینکار راحت تر می‌توان نشانه ها را کنترل کرد. ریشه شکل گیری همه طرحواره ها به دوران کودکی افراد برمی‌گردد. اما اتفاقات دوران بزرگسالی نیز آنها را تشدید می‌کند. در این قسمت به توضیح دلایل شکل گیری این طرحواره پرداخته ایم. برای آشنایی با طرحواره نقص و شرم کلیک نمایید.

انتظارات زیاد و سخت گیرانه والدین

یکی از اصلی‌ترین دلایل شکل گیری این طرحواره، انتظارات زیاد و سخت گیرانه والدین از کودکان است که آنها را مجبور می‌کنند تا در هر زمینه کمک کننده و پاسخگو باشند.

جلب توجه کردن

وقتی کودک می‌آموزد که به وسیله کمک کردن به دیگران می‌تواند نظر دیگران را جلب کرده و محبت بیشتری را جذب کند؛ این موضوع در او نهادینه شده و تصور می‌کند که همیشه باید اینگونه باشد.

اهمیت ندادن به نیازهای کودک

از طرفی اگر به نیازهای کودک اهمیت داده نشود؛ او احساس بی ارزشی کرده و تلاش می‌کند تا این موضوع را به وسیله کمک کردن و ارزش دادن به دیگران جبران نماید.

توجه نکردن به نیازهای خود و تشویق بزرگترها

برخی از والدین به صورت مداوم انتظار دارند تا از سمت فرزندان شان مورد تشویق و توجه قرار گیرند. آنها بزرگسالانی با طرحواره ایثار تربیت می‌کنند.

گرفتن نقش والد در دوران کودکی و نوجوانی

در برخی موارد شاهد این موضوع هستیم که نقش کودک یا نوجوان تغییر کرده و آنها تبدیل به والد می‌شوند. زمانی که آنها از سن کم می‌آموزند که باید از پدر و مادر خود مراقبت کردن، کارهای خانه را انجام دهند و… این اتفاق افتاده و منجر به بروز این طرحواره نیز می‌گردد.

تشخیص طرحواره ایثار در خود

برخی از افراد کنجکاوند تا بدانند که این طرحواره را دارند تا خیر! علاوه بر نشانه هایی که در قسمت قبلی به آنها اشاره شد؛ افراد برای تشخیص این موضوع، می‌توانند سوالاتی را نیز در این زمینه از خود بپرسند. مثلا:

* آیا نیازهای دیگران را به نیازهای خود ترجیح می‌دهید؟

*آیا در شرایط سخت نیز خود را مجبور به کمک کردن دیگران می‌کنید؟

*نه گفتن برایتان دشوار است؟

*همواره نگران نارضایتی اطرافیان از خودتان هستید؟

*از دیگران به دلیل قدردان نبودن شان ناراحت می‌شوید؟

*در درون احساس خشم دارید؟

*در بیشتر موارد تصمیم گیری در مورد مسائل خود را به دیگران می‌سپارید؟

*احساس می‌کنید اگر به خودتان اهمیت دهید؛ خودخواه هستید؟

*فرق بین گذشت و فداکاری با طرحواره ایثار چیست؟

انواع سبک ها در طرحواره ایثار

افراد معمولا در مواجه با این طرحواره سه سبک رفتاری را پیش رو می‌گیرند. این سبک که حالت مقابله ای و فرسایشی دارند؛ شامل موارد زیر هستند.

  • مقابله ای افراطی
  • مقابله ای تسلیم
  • مقابله ای اجتناب

افراد با طرحواره ایثار در روابط عاطفی

ممکن است شریک عاطفی و یا همسر ما طرحواره ایثار را داشته باشد. در این حالت، احتمالا او در شرایط مختلف از خواسته ها و نیازهای خود می‌گذرد؛ تا شما را خوشحال و راضی نگه دارد. از طرفی این فداکاری تنها در ارتباط با شما نبوده و برای دیگران نیز اینگونه است. همین موضوع در روابط زیادی منجر به درگیری و فاصله می‌شود. از این رو بهتر است پیش از ورود به یک رابطه عاطفی این موضوع را شناسایی کرده و تلاش کنید تا نشانه ها را کنترل کنید.

برای درمان طرحواره ایثار چه باید کرد؟

 

خوشبختانه تا حدی می‌توان نشانه های ناشی از طرحواره ایثار را کمرنگ تر نمود. بهتر است در این زمینه حتما از متخصص کمک گرفته و از روش های زیر استفاده نمایید. برای پاسخ به سوال چگونه مهربان باشیم کلیک نمایید.

روان درمانی: روانکاو باید به دوران کودکی فرد رفته و علت شکل گیری این طرحواره را پیدا کند. از طرفی با تکنیک هایی به او کمک کند تا نشانه ها را کاهش دهد. برخی از درمانگران به طور تخصصی بر روی موضوع طرحواره کار می‌کنند.

شناسایی و دوری کردن از محرک های این طرحواره: در برخی از شرایط نشانه های ناشی از این طرحواره پیش از هر زمان دیگری بروز می‌‌کند. باید این موقعیت ها را شناسایی کرده و از آنها دوری نمود.

صحبت کردن با یک فرد مورد اعتماد: با وجود این طرحواره تمایل بیشتری به صحبت و درد و دل کردن با دیگران دارند. بهتر است یک فرد مطمئن را برای اینکار انتخاب کنید.

تقویت مهارت نه گفتن: مهارت نه گفتن را تمرین کرده و تلاش کنید تا در شرایط مختلف خواسته های خود را در اولویت بگذارید.

سخن پایانی

با اینکه بسیاری از افراد نسبت به موضوع طرحواره ایثار بی توجه بوده و یا آن را دست کم می‌گیرند؛ اما بسیاری از مشکلاتی که افراد در روابط شان تجربه می‌کنند؛ ناشی از این موضوع است. از این رو بهتر است در این مورد اطلاعات بیشتری کسب کرده و در صورت شناسایی نشانه ها در خود و یا دیگران برای درمان اقدام نمایید. برای اینکار، حتما باید از متخصص کمک بگیرید.

برای دریافت مشاوره در زمینه طرحواره ایثار می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.

 

منبع: طرحواره ایثار

  • آواژه آواژه
  • ۰
  • ۰

شوهرم تو کار خونه کمکم نمیکنه و این موضوع باعث ناراحتی من میشه. این جمله‌ای است که احتمالا از زبان زنان خانه دار و شاغل زیادی شنیده ایم. متاسفانه این باور غلط از گذشته رایج گشته که کارهای خانه تنها برعهده زنان بوده و نیازی به مشارکت مردان نیست. این موضوع شاید در گذشته منطقی به نظر می‌رسید؛ اما امروزه با توجه به اینکه زنان نیز مانند مردان مسئولیت‌های زیادی داشته و طبیعتا نمی‌توانند همه کارهای خانه را خودشان پیش ببرند؛ باید مردان نیز مشارکت داشته باشند و این اصلا اشکالی ندارد. اما این موضوع نیازمند همکاری و همدلی دو نفر است و زوجین می‌توانند در ادامه نحوه ایجاد یک توافق را یاد بگیرند. و یا برای دریافت مشاوره خانواده کلیک نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه کمک کردن در کارهای خانه می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.

علت اینکه شوهرم تو کار خونه کمک نمیکنه

 

شاید شما هم از اینکه همسرتان در کارهای خانه مشارکت نمی‌کند؛ ناراحت باشید، اما علت آن را ندانید. در واقع نمی‌دانید که چرا او به اندازه کافی با شما همکاری نمی‌کند! اما پیدا کردن دلیل این موضوع باعث خواهد شد تا برخورد درست تری داشته و یا حتی بیشتر او را درک کنید. در این قسمت به توضیح برخی از این دلایل خواهیم پرداخت. برای اطلاع از وظایف مرد در خانه کلیک نمایید.

این موضوع را از پدرش آموخته است

یکی از اصلی ترین دلایلی که باعث می‌شود تا همسرتان در خانه دست به سیاه و سفید نزند؛ این است که این موضوع را از پدرش آموخته است. در واقع او هیچوقت شاهد این موضوع نبوده که پدرش به مادرش در کارهای خانه کمک میکرده است. از این رو، او نیز تصور می‌کند که اینکار وظیفه مردان نیست.

خودتان او را اینگونه عادت داده اید | شوهرم تو کار خونه کمکم نمیکنه

اگر چند سالی است که از ازدواج شما می‌گذرد و به تازگی از این موضوع به ستوه آمده اید؛ باید بدانید که تا حدی خودتان مقصر این موضوع هستید. چرا که احتمالا در همان سال اول ازدواج، اجازه نداده اید که او به شما کمک کند و یا در کارهای خانه همکاری داشته باشد. حال، او نیز عادت کرده و دیگر به شما کمک نخواهد کرد.

احتمال ابتلا به افسردگی

یکی دیگر از دلایلی که می‌توان برای این موضوع در نظر گرفت؛ این است که احتمالا او به افسردگی مبتلا شده است. اگر او پیش از این به شما در انجام کارهای خانه کمک می‌کرد و به تازگی بی میل و گوشه گیر شده است؛ پس احتمال ابتلای او به افسردگی وجود دارد. در این صورت از او بخواهید تا به یک روانشناس برای تشخیص دقیق، مراجعه کند. برای آشنایی با نحوه گذاشتن قوانین خانه کلیک کنید.

از کارهای او عیب جویی می‌کنید | شوهرم تو کار خونه کمکم نمیکنه

اتفاقا برخی از مردان در انجام کارهای خانه، بسیار هم فعال بوده و اشتیاق نشان می‌دهند. اما این زنان هستند که با عیب جویی و ایرادگیری، آنها را دلسرد می‌کنند. طبیعتا آنها نمی‌توانند ظرافت زنان را داشته و به خوبی شما از پس کارها برآیند؛ اما همین که تلاش هم می‌کنند؛ عالی است. از این رو بهتر تا با ایرادگیری مداوم، آنها را پشیمان نکنید.

تصور می‌کنید که درخواست کمک خودخواهانه و غیرمنطقی است

در برخی مواقع، این تصورات خود زنان است که مانع از درخواست کردن شان در این زمینه می‌گردد. در واقع زنان فکر می‌کنند که داشتن چنین درخواستی خودخواهانه و غیرمنطقی است و اصلا لزومی ندارد که مردان در کارهای خانه، به زنان کمک کنند.

با او در این مورد صحبت نکرده اید | شوهرم تو کار خونه کمکم نمیکنه

گاهی خود شما در این مورد با همسرتان به طور مستقیم صحبت نکرده اید. برای مثال از او نپرسیده اید که نظرش در مورد کمک کردن به شما چیست و یا چرا از اینکار سرباز می‌زند. در جریان این صحبت ها، شاید متوجه مشکل اصلی نیز بشوید.

دلسرد شده است

زمانی که همسرتان به طور کلی از رابطه و احساسات شما دلسرد شده باشد؛ طبیعتا در کارهای خانه نیز به شما کمک نخواهد شد. به همین دلیل این موضوع می‌تواند نشانه ای از دلسرد شدن او باشد.

شوهرم تو کار خونه کمکم نمیکنه چیکار کنم؟

 

اما چه اقداماتی می‌توان در این زمینه انجام داد؟ بعد از اینکه از علت این موضوع آگاه شدید؛ بهتر است دست به کار شده و تلاش کنید اوضاع رابطه را بهبود بخشید. شاید انجام کارهای خانه به نظرتان بی اهمیت برسد. اما همین کار کوچک می‌تواند شما را به یکدیگر نزدیک تر کند. در این قسمت به توضیح برخی از این روش ها پرداخته ایم. برای اطلاع از وظیفه زن در خانه کلیک کنید.

یک لیست از کارها با یکدیگر آماده کنید

اولین اقدامی که باید انجام دهید؛ این است که یک لیست از کارها را آماده کرده و اصلا بدانید که می‌خواهید چه کارهایی را انجام دهید. این لیست را باید با یکدیگر آماده کرده و مشخص کنید که انجام چه کاری بر عهده کیست!

به او اجازه انتخاب و تصمیم گیری بدهید | شوهرم تو کار خونه کمکم نمیکنه

در مرحله بعد به شوهر خود اجازه انتخاب کردن کارها و تصمیم گیری بدهید و کاری را به او تحمیل نکنید. در واقع اجازه ندهید که او تصور کند؛ مجبور به انجام این کارهاست.

حتما خودتان از او کمک بخواهید

تصوراتی که در ذهن تان وجود دارد را کنار گذاشته و خودتان به صورت مستقیم از او کمک بگیرید. شما قطعا نمی‌توانید از پس همه کارها برآیید. از این رو باید از همسر خود نزدیک ترین فرد به شماست؛ درخواست کمک و همراهی کنید.

از او عیب جویی نکنید | شوهرم تو کار خونه کمکم نمیکنه

اگر او شروع به انجام کارهای خانه کرد؛ از او عیب جویی نکرده و ایراد نگیرید. اینکار باعث می‌شود تا او میل خود را به ادامه این رفتار از دست بدهد. به او اجازه اشتباه کردن، بدهید.

در جمع ها  زیاد از او تعریف کنید

حتی اگر او کوچک ترین کمکی به شما کرد؛ در جمع ها از او تعریف کرده و اینکار را بزرگ و ارزشمند جلوه دهید. اینکار به او انگیزه بیشتری خواهد داد.

نیازی نیست همه کارها را خودتان انجام دهید | شوهرم تو کار خونه کمکم نمیکنه

همه کارها را برعهده خودتان نگذاشته و کارهای کوچکی را نیز برای همسر بگذارید. زمانی که همسر ببیند که شما نیازمند کمک او هستید؛ احساس ارزشمندی کرده و خود او نیز پیشقدم خواهد شد.

از همسر قدردانی کنید

قدردانی خود را بابت کمک های او به وضوح نشان داده و از او حتی بابت کارهای کوچک نیز تشکر کنید. برای آشنایی با چگونگی قدردانی از همسر کلیک کنید.

سخن پایانی

بخش اعظمی از کمک نکردن شوهر در کارهای خانه به رفتارهای همسرش برمی‌گردد. در واقع زنان با اینکه از این موضوع شکایت دارند؛ اما خودشان عامل آن هستند. به همین دلیل باید در رفتارها و واکنش های خود تجدید نظر کرده و سپس در این مورد به صورت مستقیم با شوهر نیز صحبت کنند. در این مورد می‌توان از روانشناس نیز کمک گرفت.

برای دریافت مشاوره در زمینه کمک کردن در کارهای خانه می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.

 

منبع: شوهرم تو کار خونه کمکم نمیکنه

  • آواژه آواژه
  • ۰
  • ۰

محدود کردن همسر معمولا به شکل های مختلفی اتفاق می‌افتد. به طور کلی در ازدواج ممکن است کمی از آزادی عمل شما کاسته و کمی احساس محدودیت کنید. رفتارکردن در چهارچوب خانواده و متعهد بودن به همسر خود کمی با محدود شدن متفاوت است. در واقع در زندگی مشترک، شرایط با دوران مجردی متفاوت است و باید به گونه ای دیگر عمل کنید. اما این به معنی محدود شدن نیست. افراد خود باید در ازدواج به این نتیجه رسیده و به این صورت عمل کنند. نه اینکه از طرف دیگری مجبور به اینکار شوند. برخی از افراد به دلایل مختلف، در زندگی مشترک، رفتارهای مستبدانه ای داشته و همواره تمایل دارند تا نظر خود را به دیگری تحمیل کنند. اما اینکار منجر به نتایج بدی خواهد شد. از این رو بهتر است در این زمینه باید یک روانشناس صحبت کنید. برای دریافت مشاوره ازدواج کلیک نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه محدود کردن همسر می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.

محدود کردن همسر به چه معناست؟

اما منظور از محدود کردن همسر دقیقا چیست؟ احتمالا شما هم افرادی را دیده اید که در زندگی مشترک به همسر خود اجازه تنها بیرون رفتن، کار کردن، رفت و آمد با دوستان، پوشیدن لباس های مختلف و… نمی‌دهند. چنین رفتارهایی بیشتر از طرف مردان رخ می‌دهد. اما زنان نیز می‌توانند در رابطه محدود کننده باشند. در واقع چنین رفتارهایی است که دید افراد را نسبت به ازدواج تغییر داده و منجر به ترس آنها می‌شود. و یا حتی می‌تواند منجر به جدایی گردد. در ادامه به صورت ریشه ای تر به بررسی این موضوع می‌پردازیم. برای اطلاع از نشانه های مرد سالاری در یک خانواده کلیک نمایید.

علت محدود کردن همسر

 

پیدا کردن دلیل رفتار محدود کردن همسر، خود می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. در واقع با اینکار شما متوجه حساسیت ها و یا افکار همسر خود شده و می‌توانید با آنها مقابله کنید. برخی از دلایلی که منجر به بروز محدودیت در ازدواج می‌گردند؛ شامل موارد زیر هستند.

حسود است | محدود کردن همسر

یکی از دلایل عمده محدود کردن همسر، حسادت اوست. حسادت خود از عدم اعتماد به نفس نشات می‌گیرد. او تصور می‌کند برای شما کافی است؛ پس نسبت به تمام افرادی که شما با آنها معاشرت می‌کنید، حسادت می‌کند.  برای اطلاع از دلایل غیرتی بودن شوهر کلیک نمایید.

به دلیل تجربیات گذشته

دلیل دیگر محدود کردن همسر، تجربیات تلخ در گذشته او یا با شماست. برای مثال احتمالا در گذشته از شما خطایی سر زده است و به همین دلیل دیگر نمی‌تواند به شما اعتماد کند. و یا در گذشته خود، بسیار مورد محدودیت واقع شده و به همین دلیل، حالا آنها را به فرد دیگری منتقل می‌کند.

باورها و فرهنگ | محدود کردن همسر

علت دیگری که برای محدودیت همسر وجود دارد؛ باورها و فرهنگ های خانوادگی است. برای مثال در برخی از خانواده ها گفته می‌شود که همواره مرد باید در خانه حرف اول و آخر را بزند. از این رو می‌تواند همسر خود را نیز محدود کند.

او ترس از دست دادن دارد

ترس از دست دادن و داشتن وابستگی ناسالم نیز از دلایل محدود کردن همسر محسوب می‌شود. چرا که فرد همواره تصور می‌کند که همسرش به او خیانت کرده و یا قرار است که او را ترک کند.

مبتلا به اختلال پارانویا یا بدبینی است | محدود کردن همسر

برخی از افراد به دلیل ابتلا به اختلالات روانی یا شخصیتی اینکار را انجام می‌دهند. مثلا در پارانویا فرد مبتلا به بدبینی و بی اعتمادی شدید است و به همین دلیل همسر خود را محدود می‌کند.

به شما اعتماد ندارد

این بی اعتمادی احتمالا یا ناشی از رفتارهای شما در گذشته است و یا مربوط به خود همسر است. چرا که او مثلا مبتلا به پارانویا است و به طور ذاتی فردی بدبیت است.

کنترلگر است | محدود کردن همسر

برخی از افراد به طور کلی تمایل دارند تا روی همه چیز و همه کس کنترل داشته باشند. او به دلیل روحیه کنترلگری، شما را محدود کرده و اجازه بسیاری از فعالیت های طبیعی را نیز به شما نمی‌دهد.

نشانه های یک شوهر محدود کننده

محدود کردن همسر همواره با بروز نشانه هایی همراه است؛ که بهتر است شما از آنها مطلع باشید. چرا که در بسیاری از موارد، همسر به شکل ماهرانه ای اینکار را انجام داده و به شما نیز اینطور القا می‌کند که در حال محدود کردن شما نیست. برخی از این نشانه ها شامل موارد زیر هستند. برای آشنایی با ویژگی مردان زن ذلیل کلیک نمایید.

  • به شما فضا نمی‌دهد
  • مدام در حال تعقیب کردن شماست
  • به صورت افراط گونه ای حسود است
  • زورگوست
  • همه چیز را گردن شما می‌اندازد
  • احساس گناه می‌دهد

چگونه از محدودیت های همسر رها شویم؟

 

این محدودیت ها گاهی به قدری زیاد و آزاردهنده می‌شوند که به طور کلی فرد را منزوی و بیمار کرده و باعث می‌شود تا مانند یک زندانی رفتار کند. از این رو بهتر است هرچه سریعتا این موضوع را شناسایی کرده و در مقابل آن اقداماتی کرد. برخی از روش هایی که می‌توانید در این شرایط از آنها استفاده نمایید؛ شامل موارد زیر می‌باشند. برای اطلاع از راه های برخورد با همسر رفیق باز کلیک نمایید.

🔸سعی نکنید همیشه رضایت او را جلب کنید

🔸برای خود حد و مرز قائل شوید

🔸نیازی به تغییر دادن آنها نیست

🔸به آنها اعتماد نکنید

🔸مکان را ترک کنید

🔸نیازی به پرسیدن دلیل نیست

🔸خود مراقبتی کنید

🔸در ابتدا خودتان را تغییر دهید

🔸کمک گرفتن از روانشناس

نشانه های رفتاری خانواده های محدود کننده

همانطور که پیش تر هم گفته شد؛ این موضوع ریشه در دوران کودکی و گذشته افراد داشته و بازتابی از رفتارهای خانواده اوست. فردی که شما را محدود می‌کند؛ احتمالا خود در گذشته در محدودیت زیاد و سختگیرانه رشد کرده است. از بارزترین نشانه های این خانواده ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

🔹دخالت بیش از حد والدین در زندگی

🔹دائما تهدید می‌کنند

🔹اجازه اشتباه کردن به فرزند نمی‌دهند

🔹به فرزند احساس ناکافی بودن می‌دهند

🔹فرزند از والدین خود به صورت افراطی مراقبت می‌کند

🔹خانواده فرزند را مقصر دانسته و خود را قربانی جلوه می‌دهد

🔹دلیل اینکه خانواده ها فرزند خود را محدود می‌کنند

🔹برای مراقبت از فرزند، تلاش افراطی می‌کنند

🔹والدین بسیار مضطرب هستند

🔹آنها مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه می‌باشند

محدود کردن فرزندان چه پیامدهایی دارد؟

از اصلی ترین پیامدهای این موضوع همین است که او احتمالا در آینده یک همسر محدود کننده و سختگیر می‌شود. اما در این قسمت به برخی دیگر از مشکلات ناشی از محدود کردن فرزند اشاره کرده ایم.

  • کم شدن اعتماد به نفس و خودباوری در آنها
  • ابتلا به افسردگی
  • الگوگیری از والدین
  • کمالگرایی
  • داشتن وابستگی ناسالم

سخن پایانی

به دلیل باورهای اشتباهی که در میان افراد وجود دارد؛ بسیاری از افراد محدود کردن همسر را به معنی غیرت و یا تدبیر در زندگی مشترک می‌دانند. در صورتیکه این رفتار مخرب است و حتی اگر اشتباهی هم از سمت همسر رخ داده باشد؛ واکنش مناسب محدود کردن او نیست. به همین دلیل بهتر است در این زمینه از متخصص کمک گرفته و حتما اقدامات لازم را انجام دهید.

برای دریافت مشاوره در زمینه محدود کردن همسر می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.

 

منبع: محدود کردن همسر 

  • آواژه آواژه
  • ۰
  • ۰

رابطه معلق یا یک رابطه بلاتکلیف احتمالا انرژی زیادی از شما خواهد گرفت. گاهی هر دو طرف هدف خاصی از حضور در این رابطه ندارند؛ در این شرایط تنها با یکدیگر وقت گذرانده و از این موضوع نیز ناراضی نیستند. اما زمانی که تنها یک نفر قصد و هدف جدی از رابطه دارد؛ بعد از مدتی احساس خواهد کرد که بلاتکلیف بوده و در یک رابطه یک طرفه است. این موضوع باعث می‌شود تا او نیز دلسرد شده و یا مشکلات دیگری را تجربه نماید. از این رو بسیار اهمیت دارد که در یک رابطه عاطفی، افراد به یک اندازه تلاش کنند و انرژی بگذارند. از این رو پیشنهاد می‌کنیم که پیش از ورود به یک رابطه به خوبی با خود فکر کرده و در این زمینه از یک روانشناس نیز کمک بگیرید. برای دریافت مشاوره رابطه کلیک نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه رابطه معلق می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.

بلاتکلیفی در عشق به چه معناست؟

در بیشتر موارد، این حالت به این دلیل ایجاد می‌شود که یک نفر در رابطه قصد ازدواج داشته و طرف دیگر نه. البته که این حس می‌تواند تنها برای قصد ازدواج هم نباشد. زمانی که با گذشت مدتی از رابطه به طرف مقابل خود علاقه مند و وابسته شدید و احساسات بیشتری به خرج داده و از هر لحاظ شما همواره پیش قدم می‌شوید؛ این حس به شما دست خواهد داد که شما طرف مقابل خود را واقعا می‌خواهید اما طرف مقابل تکلیفش با احساساتش معلوم نیست. طبیعتا این حالت از لحاظ روانی، فشار زیادی را به شما وارد خواهد کرد. به همین دلیل باید با بیشتر با نشانه ها و حتی پیامدهای این رابطه آشنا شده و بدانید که چطور آن را به پایان برسانید. برای آشنایی بیشتر با نشانه های رابطه بی سرانجام کلیک نمایید.

پیامدهای ماندن در رابطه معلق

 

برخی با حضور در یک رابطه معلق تصور می‌کنند که در حال تلاش کردن و درست کردن رابطه خود هستند. درحالیکه نمی‌دانند که چنین رابطه ای سراسر آسیب به سلامت روانی خودشان است. حتی گاها اطرافیان نیز درگیر شده و آنان نیز مشکلاتی را از این بابت تجربه می‌کنند. برخی از پیامدهای ناشی از بلاتکلیفی در عشق ، شامل موارد زیر می‌شود.

📌بروز استرس و اضطراب

📌کاهش اعتماد به نفس

📌بروز خلل در روابط اجتماعی

📌بروز مشکلاتی در سلامت روان

نشانه های بلاتکلیفی در عشق

در برخی موارد خود افراد متوجه نیستند که در یک رابطه معلق قرار دارند. چنین روابطی معمولا نشانه هایی دارند؛ که با توجه به آنها می‌توانید رفتار درست تری از خود نشان داده و یا حتی از این رابطه خارج شوید. در این قسمت به ذکر این نشانه ها پرداخته ایم. برای آشنایی با نشانه های رابطه تاکسیک کلیک نمایید.

  • ارتباط مستقیمی ندارید
  • متعهد نیستید
  • صراحت ندارید
  • بی احترامی کردن
  • بحث کردن به صورت مداوم و بدون دلیل
  • هماهنگ نبودن در برنامه ریزی
  • توجه نکردن به نیازهای شخصی خود
  • جواب ندادن به پیام ها و زنگ ها
  • انجام ندادن تعهدات
  • توافق نکردن در مسائل مهم

چرا یک رابطه بلاتکلیف است؟

اما چرا یک رابطه بلاتکلیف باقی می‌ماند؟ فراموش نکنید که منظور از مشخص کردن تکلیف رابطه، حتما به این معنا نیست که قصد ازدواج داشته باشید. افرادی که بلاتکلیف هستند؛ معمولا در رابطه بسیار سرد بوده و اصلا احساس عشق و محبت را به طرف مقابل خود منتقل نمی‌کنند. به طور کلی در این قسمت به توضیح برخی از دلایلی پرداخته ایم که باعث می‌شوند افراد در یک رابطه بلاتکلیف باشند. برای اطلاع از شرایط دوستی به قصد ازدواج کلیک نمایید.

افراد از تعهد می‌ترسند: یکی از دلایل این موضوع، ترس از تعهد و وفادار ماندن تنها به یک نفر است. به همین دلیل است که افراد به صورت مداوم فاصله می‌گیرند.

هماهنگ نبودن در اهداف زندگی: احتمالا اهداف افراد برای ادامه زندگی متفاوت است و به همین دلیل است که حتی به اتمام رابطه فکر می‌کنند. برای مثال فردی قصد مهاجرت دارد و دیگری نه.

به دلیل مسائل شخصی و روانی افراد: یکی دیگر از دلایل تاثیرگذار در این مورد مسائل شخصی و روانی خود افراد است. برای مثال فردی که مبتلا به افسردگی است؛ در رابطه خود احساس بلاتکلیفی و معلق بودن دارد.

فشارهایی که اجتماع و خانواده به فرد وارد می‌کنند:در موارد دیگر خود فرد شاید طرف مقابلش را دوست داشته باشد؛ اما به دلیل نظرات اطرافیان  و یا حتی مسائل اقتصادی تمایلی به جدی کردن رابطه عاطفی اش ندارد.

با یک رابطه معلق چه کنیم؟

فارغ از آنچه که تا به اینجا گفته شد؛ رویکرد ما در ارتباط با یک رابطه معلق است که اهمیت دارد. در واقع واکنش ما بسیار اهمیت داشته و باعث می‌شود تا هم خودمان و هم دیگری در شرایط متفاوتی قرار بگیریم. اگر احساس کردید که در رابطه معلق قرار دارید؛ می‌توانید از چنین روش هایی استفاده کنید.

شفاف سازی به وسیله گفتگو

بهترین روش این است که به صورت مستقیم با طرف مقابل خود صحبت کنید. در واقع از او پرسید که هدف او از رابطه چیست و یا چه برنامه ای برای آینده اش دارد؟

مشخص کردن اهداف مشترک | رابطه معلق

اگر احساس می‌کنید تا طرف مقابل به شما علاقه دارد؛ تنها نمی‌داند که چه کاری باید انجام دهد، سعی کنید اهداف خود را با او همسو و هم جهت کنید. اگر او قصد ادامه تحصیل یا مهاجرت را دارد؛ به او اطمینان دهید که در کنارش خواهید بود و از او حمایت می‌کنید.

کمک گرفتن از روانشناس

در این مورد حتما از روانشناس کمک گرفته و اجازه ندهید که این موضوع سلامت روان شما را خدشه دارد.

رسیدن به خودآگاهی | رابطه معلق

اینکه همواره در روابط خود احساس بلاتکلیفی می‌کنید؛ شاید مقصر خودتان هستید و هنوز شناخت کافی از خود ندارید. از این رو پیش از شروع رابطه سعی کنید تا به خودآگاهی برسید.

توجه کردن به گزینه های دیگر

اگر با تمام تلاش هایی که می‌کنید؛ بازهم طرف مقابل شما همکاری نکرده و بلاتکلیف است؛ به گزینه های دیگر خود برای رابطه یا ازدواج فکر کرده و خود را محدود نکنید.

زمان و چگونگی خارج شدن از رابطه معلق

 

چنین روابطی با اینکه احتمالا انرژی زیادی هم از شما می‌گیرند؛ اما بازهم خارج شدن از آنها دشوار است. از این رو باید به موقع و به شکل درستی از آنها خارج شوید تا کمترین آسیب را تجربه کنید. در واقع درست ترین زمان برای به اتمام رساندن چنین رابطه ای درست همین جاست. زمانی که احساس می‌کنید طرف مقابل با رفتارهایش دارد شما را دستکاری روانی می‌کند.

در این حالت باید بسیار محترمانه و البته قاطعانه در این مورد صحبت کرده و رابطه را به اتمام برسانید. حتی در مورد دلایل خود نیز توضیح دهید و طرف مقابل را از رفتارهای اشتباهش مطلع کنید.

سخن پایانی

برای مشخص کردن تکلیف رابطه نباید به طرف مقابل فشار آورده و یا عجولانه عمل کرد. این نکته را در نظر داشته باشید که افراد با گذشت زمان خودشان متوجه خواهند شد که از شما و رابطه چه می‌خواهند. به همین دلیل کمی به آنها زمان داده و خودتان نیز تلاش کنید. از طرفی در این مورد حتما با یک روانشناس نیز مشورت نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه رابطه معلق می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.

 

منبع: رابطه معلق

  • آواژه آواژه
  • ۰
  • ۰

خزیدن کودک و نوزاد یکی از مراحل رشدی آنهاست که از سن مشخصی شروع شده و باعث حرکت کردن کودک می‌شود. در واقع این اولین تلاش های کودک برای حرکت کردن به تنهایی و کاوش کردن جهان اطرافش است. تا پیش از اینکه کودک راه رفتن را بیاموزد؛ مراحل مختلفی را طی خواهد کرد که خزیدن یکی از آنهاست. در واقع به این دلیل که هنوز عضلات پاهای آنان به قدری قوی نیست که آنها را قادر به راه رفتن کند؛ آنها باید از روش های دیگری برای حرکت کردن به اطراف مانند چهار دست و پا راه رفتن و خزیدن استفاده کنند. آنها به مرور خودشان می‌آموزند چطور باید حرکت کنند. البته که شما نیز باید در این دوران در کنار آنها باشید. همچنین می‌توانید از یک متخصص نیز کمک بگیرید. برای دریافت مشاوره کودک کلیک نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه‌ خزیدن کودک و نوزاد می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.

خزیدن کودک و نوزاد چگونه است؟

خزیدن کودک و نوزاد نیز در ابتدا کاملا مشابه با خزندگانی است که به این صورت راه می‌روند. اما این دوران کوتاه بوده و بعد از مدتی کودک انسان قادر خواهد بود تا حرکات بیشتری علاوه بر خزیدن از خود نشان دهد. ممکن است والدین در این دوران دچار نگرانی هایی شوند در مورد اینکه کودک همواره روی شکم خود دراز کشیده و یا اینکه چرا کودکان آنها هنوز خزیدن را آغاز نکرده است. در این مورد در ادامه بیشتر توضیح خواهیم داد. برای اطلاع از نشانه های سلامت نوزاد کلیک نمایید.

زمان خزیدن کودک و نوزاد

 

بیشتر کودکان از هفت تا ده ماهگی شروع به خزیدن می‌کنند. در واقع آنان باید قادر باشند تا در نه تا ده ماهگی کاملا با قدرت اینکار را انجام دند. معمولا بچه ها در ابتدا قادر به نشستن شده، سپس شروع به خزیدن می‌کنند و در نهایت چهار دست و چا رفتن را می‌آموزند. بعد از آن نیز تلاش های آنان برای راه رفتن آغاز می‌شود.

اگر خزیدن کودک و نوزاد اتفاق نیوفتد؛ چه؟

همانطور که گفته شد؛ دیر اتفاق افتادن این موضوع نیز از نگرانی های والدین محسوب می‌شود. خزیدن کودک و نوزاد به عوامل مختلفی مثل قدرت و سلامت اعضای بدن، محیطی که نوزاد در آن قرار دارد؛ تشویق های والدین و حتی ژنتیک دارد. در صورتی که یکی از موضوعات دارای نقص باشد؛ احتمالا شاهد دیرتر خزیدن کودکان خواهیم بود. این موضوع می‌تواند نشانه ای از ابتلا به بیماری های عصبی رشدی باشد؛ از این رو بهتر است در این مورد با یک متخصص اطفال مشورت نمایید.

اهمیت خزیدن کودک و نوزاد

شاید برخی از والدین خزیدن کودک و نوزاد خود را موضوعی بی اهمیت بدانند و نسبت به آن بی توجه باشند. در صورتی که همانطور که گفته شد؛ خزیدن پیش زمینه ای برای رفتارهای دیگر در کودکان است. برخی دیگر از مزایایی که این حرکت در مراحل رشدی کودک دارد؛ شامل موارد زیر هستند.

  • تقویت شدن ماهیچه های آنها
  • هماهنگ شدن اعضای بدن
  • ایجاد حس تعادل و درک کردن فاصله ها
  • رشد شناختی آنها
  • بهتر شدن ادراک فضایی
  • پردازش کردن و کاوش حسی
  • مهارت حل مسئله در آنها تقویت خواهد شد
  • گسترده شدن روابط اجتماعی آنها

نشانه های آمادگی برای خزیدن کودک و نوزاد

در مورد زمان وقوع خزیدن کودک و نوزاد، برخی از نشانه ها، به وضوح نشان دهنده ای نزدیک بودن این حرکت در بچه ها هستند. پس جای نگرانی وجود ندارد. هرگاه چنین علائمی را در کودک خود مشاهده کردید؛ باید به زودی انتظار خزیدن آنها را نیز داشته باشید. برای آشنایی با انواع ترفند بچه داری کلیک نمایید.

🔴کودک چیزهای مختلف را برای ایستادن نگه می‌دارد

🟠تاب دادن خود به جلو و عقب

🟡تلاش برای بالا کشیدن خود

🟢حرکت کردن روی دست و زانو

🔵قرارگرفتن در موقعیت هایی برای خزیدن

🟣حرکت دادن پاها به اطراف

انواع مختلف خزیدن کودک و نوزاد

در ابتدا خزیدن کودک و نوزاد، کاملا ساده بوده، اما به مرور با حرکات دیگری نیز همراه خواهد شد. برخی از انواع خزیدن در کودکان، شامل موارد زیر هستند.

  • روی شکم خزیدن
  • چهار دست و پا رفتن
  • با استفاده از کف دست و پاها خزیدن
  • به سمت اطراف خزیدن
  • نشسته حرکت کردن
  • لیزخوردن و غلت زدن
  • شبیه به کرال ارتش
  • کرال خرس
  • نوع کرال مار
  • نوع کرال خرچنگ
  • روش کرال کاترپیلار

فرایند خزیدن کودک و نوزاد چگونه است؟

در واقع از زمانی که این رفتار شروع می‌شود؛ تا زمانی که کودک آن را با قدرت و تسلط کامل انجام دهد؛ مراحلی را طی خواهد کرد. در این قسمت به ذکر این مراحل پرداخته ایم.

  1. در ابتدا سینه خیز می‌رود
  2. خزیدن روی دست و زانوها
  3. با تکیه بر کف دست و پاها خزیدن
  4. راه افتادن به صورت مستقل

چگونه به خزیدن کودک و نوزاد کمک کنیم؟

 

با اینکه این یک حرکت خودجوش در کودکان بوده و در همه آنان نیز رخ می‌دهد. اما به هرحال والدین نیز باید برای کمک به آنها اقداماتی را انجام دهند. نیازی به آموزش و یا وادار کردن آنها به این کار نیست. بلکه تنها والدین بهتر است این روش ها را انجام دهند. برای دریافت نکاتی در زمینه آموزش بچه داری کلیک نمایید.

فراهم کردن فرصت برای او

والدین می‌توانند فرزند خود را روی شکم بر روی زمین گذاشته و او را تشویق به حرکت کردن کنند. در واقع با اینکار، خود شرایط خزیدن او را فراهم خواهند کرد.

حذف کردن تدریجی وسیله های پشتیبانی

قطعا در ابتدای دوران خزیدن کودک و نوزاد، نیاز به برخی وسیله های پشتیبانی مانند بالشت های مخصوصی هست. اما بعد از مدتی که نوزاد اینکار را به طور کامل آموخت؛ بهتر است وسیله های پشتیبانی را به تدریج حذف نمایید.

او را در مقابل آیینه قرار دهید

در این حالت نوزادان شروع به بررسی کردن حرکات خود کرده و یا حتی دراز می‌کشند تا آیینه را لمس کنند. پس این نیز یک نیروی محرکی خواهد شد تا کودکان خزیدن را آغاز نمایند.

اسباب بازی های جالب تری برای او تهیه کنید

با تهیه اسباب بازی های جدید و هیجان انگیز می‌توانید آنها را در جایی دور از کودک قرار داده و توجه آنها را جلب کنید. سپس آنها ترغیب خواهند شد تا به سمت آن حرکت کنند.

قرار دان کودک و نوزاد روی بافت های مختلف

کودکان بیشتر دوست دارند تا روی بافت های ناهموار بخزند. از این رو آنها را روی سطوح و بافت های مختلف قرار دهید و واکنش آنها را ببینید. از طرفی در این زمان حتما مراقب آنها نیز باشد.

ایمن سازی محیط

از آنجایی که تمام بدن کودک با زمین در تماس است؛ حتما محیط را ایمن کرده و مراقب باشید تا شی کوچکی در بدن یا دهن کودک فرو نرود. در زمانی که او را در حال خزیدن است؛ کاملا او را زیر نظر داشته باشید.

سخن پایانی

احتمالا زمانی که خزیدن کودک و نوزاد آغاز می‌شود؛ استرس و اضطراب زیادی را تجربه خواهید کرد. اما باید بدانید که او هرچه بیشتر اینکار را انجام دهد؛ عملکرد بهتری پیدا خواهد کرد. از این رو در این دوران در کنار او بوده و اقدامات لازم را انجام دهید همچنین از یک متخصص نیز در این زمینه کمک دریافت کنید.

برای دریافت مشاوره در زمینه‌ خزیدن کودک و نوزاد می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.

 

منبع: خزیدن کودک و نوزاد

  • آواژه آواژه
  • ۰
  • ۰

ترس از مادر و تجربه احساس ناامنی در کنار اصلا موضوع طبیعی نیست. چرا که مادران اولین و اصلی ترین مراقبان ما هستند و نباید از آنها بترسیم و یا در کنار آنها دچار استرس و اضطراب شویم. در بیشتر موارد این خود مادران هستند که منجر به شکل گیری چنین احساسی در فرزندان خود می‌شوند. البته ترسیدن از مادر در سنین کودکی تا حدی طبیعی است. اما زمانی که این حالت ادامه دار  شده و افراد تا زمان بزرگسالی نیز از مادر خود بترسند؛ دیگر تنها مادر مقصر نیست. از طرفی حتما باید در این مورد کاری کرد. رابطه بین مادر و فرزند از اهمیت زیادی برخوردار بوده و پیش زمینه بسیاری از موضوعات در زندگی است. از این رو کسب اطلاعاتی در این زمینه و برطرف کردن آن نیز مهم است. در این زمینه افراد می‌توانند از مشاور نیز کمک بگیرند. برای دریافت مشاوره خانواده کلیک نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه ترس از مادر می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.

ترس از مادر به چه معناست؟

در ابتدا شاید کمی عجیب به نظر برسد که بشنوید یک نفر از مادر خود همچنان می‌ترسد. اما باید بدانید که بسیاری از افراد این حس را تجربه کرده و تنها آن را به شکل های مختلفی بروز می‌دهند. این ترس همواره با احساس ضعف در مقابل مادر و یا حتی احترام همراه نیست. در برخی موارد افراد این احساس را به شکل خشم نشان داده که معطوف به مادر و یا دیگران است. در واقع احساس ترس از وجود مادر حتی بدون اینکه او کاری کند؛ مسئله ای بسیار ریشه ای است که به دلایل مختلفی ایجاد می‌گردد. به همین دلیل باید به این موضوع به صورت عمیق پرداخته شود. برای اطلاع از دلایل دعوا با مادر کلیک نمایید.

علت بروز ترس از مادر

 

در بیشتر موارد افراد تنها ترس از مادر را تجربه می‌کنند؛ اما دلیل آن را نمی‌دانند. از آنجایی که این احساس از دوران کودکی درون آنها شکل گرفته است؛ تصور می‌کنند که شکل درست رابطه بین مادر و فرزند باید به همین صورت باشد. در صورتی که احساس ترس نباید حس غالب میان این دو نفر باشد. در این قسمت به توضیح برخی از دلایلی می‌پردازیم که منجر به بروز ترس از مادر می‌گردند.

مادری که شخصیت سلطه گر دارد

یکی از اصلی ترین دلایلی که منجر به شکل گیری ترس از مادر می‌گردد؛ شخصیت سلطه گر آنان است. همه چیز باید باب میل یک مادر کنترلگر باشد. همه اعضای خانواده برای هر کاری باید از او اجازه گرفته و یا امور را تحت نظر آنها انجام دهند. با اینکار کودک از همین دوران تصور می‌کند که باید برای هرچیزی از مادر اجازه گرفته و قادر به انجام کارهای به تنهایی نیست.

تداعی شدن خاطرات دردناک | ترس از مادر

زمانی که مادران برای تربیت فرزندان خود از دوران کودکی، از روش های خشونت آمیز و شدید استفاده می‌کنند؛ این موضوع برای فرزندان شان تبدیل به تروما شده و در آینده همواره با تداعی شدن خاطرات دردناک دوران کودکی، احساس ترس می‌کنند.

سبک تربیتی اشتباه مادر

یکی دیگر از دلایل بروز ترس از مادر ، استفاده از روش های تربیتی اشتباه است. در این حالت شاید خود مادر نیز اطلاعات کافی نداشته و یا عواقب رفتار خود را نداند. اما این موضوع مانند یک چرخه تکرار شده به بین نسل های مختلف منتقل می‌گردد. برای مثل کمالگرا بودن در مورد فرزند، سرزنش رفتارهای اشتباه، کتک زدن کودک برای تنبیه و… از روش های اشتباه محسوب می‌شوند.

ابتلای فرزند به اختلالات شخصیتی | ترس از مادر

گاهی این خود فرزند است که به مشکلات شخصیتی مبتلا بوده و به همین دلیل دچار ترس از مادر می‌گردد. برای مثال یک فرزند وابسته رفتارهای ناپخته و احساسی بدی دارد. او حتی در زمان بزرگسالی نیز باید در کنار پدر و مادر خود زندگی کرده و جدا شدن از آنها و زندگی به صورت مستقل برایش دشوار است. به همین دلیل است که احساسی که نسبت به والدین خود دارد؛ ترس و وابستگی بیمارگونه است.

برای غلبه بر ترس از مادر چه کنیم؟

از آنجایی که احساس ترس از مادر اصلا سالم نیست و تاثیرات بدی بر شخصیت  زندگی افراد دارد؛ به همین دلیل باید با استفاده از روش هایی علت دقیق آن را پیدا کرده و برطرف نمود. البته که در بیشتر موارد انجام چنین کاری به تنهایی ممکن نیست و افراد باید در این زمینه حتما از متخصص کمک بگیرند. برخی از این راهکارها شامل موارد زیر هستند. برای اطلاع از راه های برخورد با مادر و پدر سمی کلیک نمایید.

روبرو شدن با ترس ها

بهترین اقدامی که در مورد احساس ترس از مادر می‌توان انجام داد؛ روبرو شدن با ترس هاست. در واقع زمانی که شما از مادرتان می‌ترسید؛ سعی می‌کنید همواره گوش به فرمان او بوده و یا از ارتباط مستقیم با او اجتناب کنید. اما با اینکار همه چیز را بدتر خواهید کرد. باید سعی کنید با این موضوع و حتی خود او مواجه شده و نه بگویید. در واقع خواسته های خود را در اولویت قرار داده و سعی کنید تا اختیار زندگی خود را تا حد امکان به دست بگیرید.

صحبت کردن با مادر به طور مستقیم | ترس از مادر

اگر رفتارهای غیرمستقیم شما در مورد ترس از مادر جواب نداد؛ با او به طور مستقیم در این مورد صحبت کرده و بگویید که باید بیشتر روی رابطه تان با یکدیگر کار کنید. شما حداقل تا زمانی مجبور به زندگی با خانواده خود هستید؛ حتی شاید تا پایان عمر. از این رو باید ارتباط خود را با آنها درست کرده تا بتوانید آرامش بیشتری را تجربه نمایید.

کمک گرفتن از روانشناس

گاهی در مورد ترس از مادر ، کاری از دست شما برنمی‌آید. یا حداقل اینطور احساس می‌کنید. در این شرایط است که باید از روانشناس کمک گرفته و مشکل خود را با او مطرح کنید. روانشناس خانواده با شنیدن حرف های همه افراد و بدون قضاوت به شما کمک خواهد کرد.

بزرگترین ترس مادرها چیست؟

 

این نکته را فراموش نکنید که مادرها هم ترس هایی در مورد فرزند خود دارند. در واقع این همیشه شما نیستید که قربانی شده و ترس از مادر را تجربه می‌کنید. بلکه او نیز برای رفتارهای اشتباه خود دلیلی داشته و درگیر مسائلی است. در واقع رفتارهای غلط او در رابطه با شما، از همین ترس ها ناشی می‌شود و تا حدی می‌توان گفت که سر مهربانی است. بزرگ ترین ترس آنها از دست دادن و دوری از شما به عنوان فرزند است. به همین دلیل است که گاهی باید بیشتر آنها را درک کرده و حتی به آنها کمک کنید. برای آشنایی بیشتر با دلیل استرس مادرانه کلیک نمایید.

سخن پایانی

همانطور که به آن اشاره شد؛ ترس از مادر موضوعی عمقی در شخصیت افراد بوده و به همین راحتی نمی‌توان بر آن غلبه کرد. در واقع طبیعی است که نتوانید این ترس را از بین برده و رابطه بهتری با مادر خود داشته باشید. در چنین شرایطی باید حتما از روانشناس کمک گرفته و به صورت اصولی این مشکل را برطرف نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه ترس از مادر می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.

 

منبع: ترس از مادر

  • آواژه آواژه
  • ۰
  • ۰

افکار ناکار آمد می‌توانند بسیار تاثیرگذار بوده و به طور کلی دیدگاه ما را نسبت به همه چیز تغییر دهند. امروزه تحت تاثیر سبک زندگی، استرس و اضطرابی که افراد تجربه می‌کنند؛ افکار منفی زیادی به سمت ذهن آنها هجوم آورده و حتی در مواردی آنها را فلج می‌کند. همه ما گاهی چنین حالتی را تجربه می‌کنیم؛ اما نکته حائز اهمیت این است که آگاه باشیم که این افکار تنها ذهن ما را مسموم می‌کنند و هیچ کاربرد دیگری ندارند. برخی تصور می‌کنند که با فکر کردن بیش از حد به احتمالات مختلف و یا مسائل منفی در حال انجام کار مفیدی هستند. در صورتی که چنین افکاری در عمل هیچ مشکلی را حل نمی‌کنند. از این رو بهتر است این افکار را شناسایی کرده و حتما در مورد آنها از متخصص کمک بگیرید. برای دریافت مشاوره فردی کلیک نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه‌ افکار ناکار آمد می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.

افکار ناکار آمد به چه معنا هستند؟

تقریبا می‌توانیم بگوییم که افکار ناکار آمد همان تله های روانی هستند که با یک محرک کوچک آغاز شده و مانند یک چرخه تکرار شونده به صورت مداوم تکرار می‌شوند. شاید برای شما هم پیش آمده باشد که زمانی که در یک موقعیت اضطراب آور قرار می‌گیرید؛ شروع به فکر کردن کرده و نمی‌توانید افکار زیادی را که به سمت هجوم می‌آورند را کنترل کنید. این افکار در بیشتر موارد منفی بوده و حتی باعث بروز نشانه های جسمانی نیز در شما می‌شوند. در ادامه بیشتر در مورد محتویات این افکار توضیح خواهیم داد.

انواع افکاری که حال ما را خراب میکنند

 

افکار ناکار آمد به طور کلی جزو افکار منفی هستند؛ اما در دسته بندی های مختلفی جای می‌گیرند. شاید حتی خودتان نیز متوجه این موضوع نباشید که مسائلی که در حال فکر کردن به آنها هستید؛ چقدر مخرب و از طرفی بیهوده هستند. این افکار تنها حال شما را خراب کرده  و هیچ تاثیر دیگری ندارند. در ادامه به توضیح انواع این افکار خواهیم پرداخت. برای اطلاع از چگونگی خوش بینی کلیک نمایید.

ذهن خوانی کردن

یکی از اصلی ترین خطاهای شناختی که جزو افکار ناکار آمد محسوب می‌شوند؛ ذهن خواهی کردن است. در این حالت افراد تلاش می‌کنند تا به طور مداوم به افکار دیگران فکر کرده و حتی آنها را به خودشان نسبت دهند. برای مثال می‌گویند حتما فلانی دارد در مورد لباس من فکر می‌کند و یا احتمالا او از من خوشش نیامده است.

پیشگویی کردن | افکار ناکار آمد

یکی دیگر از انواع افکار ناکار آمد ، پیشگویی کردن در مورد آینده است. فکر کردن در مورد آینده به این دلیل که نقاط مبهم زیادی دارد؛ افراد را می‌ترساند. برخی از افراد بیش از حد درگیر این موضوع شده و در مورد اتفاقاتی که در آینده می‌افتد؛ پیشگویی های منفی دارند. برای مثال حتما در توی راه ماشینم خراب میشه یا احتمالا قراره این امتحان رو بیوفتم.

تله فکری فاجعه سازی

در فاجعه سازی، افراد یک تفکر منفی را بیش از حد برای خود بزرگ کرده و از کاه، کوه می‌سازند. چنین افرادی یک اتفاق کوچک و پیش پا افتاده را بیش از حد بزرگ کرده و آن را برای خود تبدیل به یک فاجعه می‌کنند. برای جلوگیری از بروز بی هدفی در زندگی کلیک نمایید.

استفاده از روش برچسب زنی | افکار ناکار آمد

از دیگر افکار ناکار آمد ، می‌توانیم به برچسب زنی نیز اشاره نماییم. در برچسب زنی، افراد دچار قضاوت و سوگیری های منفی می‌شوند. برای مثال اگر در یک امتحان یک بار مردود شوید؛ تصور می‌کنید که به طور کلی بی استعداد هستید  و یا به خودتان برچسب تنبلی می‌زنید. در صورتی که این موضوع کاملا طبیعی بوده و با کمی تلاش بیشتر می‌توانید موفق شوید.

بدبینی و ندیدن جنبه های مثبت مسائل

افرادی که درگیر افکار ناکار آمدی مثل بدبینی هستند؛ هیچگاه نمی‌توانند به جنبه های مثبت یک اتفاق فکر کرده و همواره نیمه خالی لیوان را می‌بینند. این موضوع منجر به ایرادگیری و بهانه آوردن شده و به طور کلی ذهنیت افراد را خراب می‌کند.

داشتن فیلتر منفی برای هرچیزی | افکار ناکار آمد

داشتن فیلتر منفی با بدبینی کمی متفاوت است. در این حالت افراد، در اولین مرحله تنها موضوعات منفی را می‌بینند. شاید به مرور متوجه نکات مثبت نیز بشوند؛ اما اولین برداشت آنها همواره منفی است. برای جلوگیری از بروز پوچی در زندگی کلیک نمایید.

تعمیم دادن به صورت افراطی

افکار ناکار آمد باعث می‌شود تا یک موقعیت منفی را به طور کلی به همه مسائل و موقعیت های تعمیم دهید. برای مثال زمانی که در یک رابطه عاطفی شکست می‌خورید؛ تصور می‌کنید که همه افراد مانند شریک عاطفی شما هستند و دیگر هرگز نمی‌خواهید که وارد رابطه شوید.

تفکر سیاه و سفید | افکار ناکار آمد

داشتن تفکر سیاه و سفید یا صفر و صدی باعث می‌شود که تصور کنید هیچ حد وسطی وجود نداشته و به صورت افراطی رفتار کنید. برای مثال در روابط عاطفی خود بیش از اندازه به طرف مقابل محبت می‌کنید و در صورتی که یک اشتباه کوچک از طزف مقابل ببینید؛ به طور کلی او را کنار می‌گذارید.

بایدها و چهارچوب های سخت گیرانه

وجود باید ها و نباید های زیاد و سخت گیرانه در ذهن نیز باعث می‌شود تا دچار افکار ناکار آمد شوید. این حالت باعث می‌شود تا ذهن شما در قید و بندهای زیادی قرار گرفته و نتواند به صورت آزادانه به مسائل بیشتری فکر کند. برای مثال در روابط با دیگران به خودتان می‌گویید که باید او اول مرا دعوت کند و یا طرف مقابل باید اول نظر من را در مورد غذا بپرسد و افکاری از این قبیل.

در مورد افکار ناکار آمد چه باید کرد؟

فراموش نکنید که خلاصی از افکار ناکار آمد ، کار دشواری است. اما غیر ممکن نبوده و با استفاده از روش ها مختلفی می‌توانید اینکار را انجام دهید. برخی از روش های موثر در این زمینه شامل موارد زیر هستند.

شناسایی کردن این افکار: در ابتدا باید از افکار ناکار آمد خود مطلع شده و بدانید که در حال فکر کردن به صورت بیهوده ای هستید.

به چالش کشیدن تله های فکری: در مرحله بعدی این افکار را به چالش کشیده و شروع به سوال کردن از خود کنید.

تمرین کردن: در زمانی که چنین افکاری دارید؛ قطعا کنترل کردن آنها کار دشواری است و نیاز به تمرین کردن دارید. پس در مرحله اول شناسایی و به چالش کشیدن را تمرین کنید.

ثبت و نوشتن مراحلی که در ذهن خود طی می‌کنید: سپس جدولی طراحی کرده و شروع به ثبت این افکار، واکنش خودتان، هیجانی که تجربه کرده اید و موقعیت، کنید.

کمک گرفتن از روانشناس: از آنجایی که چنین افکاری در دراز مدت مشکلات زیادی را برای شما ایجاد خواهند کرد؛ حتما در این زمنیه از یک روانشناس کمک بگیرید.

پیامدهای ناشی از افکار ناکار آمد

 

افکار ناکار آمد باعث می‌شود و دیگر نتوانید به مسائل مهم تر فکر کرده و همچنین احتمالا دچار وسواس فکری خواهید شد. در واقع بعد از مدتی به صورت اجبارگونه احساس می‌کنید که باید در مورد این مسائل فکر کنید. همین موضوع پیش زمینه ای برای ابتلا به انواع اختلالات روانی مثل، وسواس، نشخوار فکری، افسردگی و… است. گاهی شاهد بروز نشانه های جسمانی مختلف نیز خواهیم بود که در نهایت تبدیل به بیماری های سایکوسوماتیک می‌شوند.

سخن پایانی

احتمالا خودتان نیز از تجربه افکار ناکار آمد خوشحال نبوده و بارها تلاش کردید تا آنها را متوقف کنید. اما خلاصی از چنین افکاری دشوار است. از این رو بهتر است در مرحله اول تنها از این موضوع آگاهی یافته و سعی کنید از موقعیت هایی که برایتان استرس آور هستند؛ دوری کنید. همچنین حتما به صورت ریشه ای این موضوع را پیگیری کرده و از یک متخصص کمک بگیرید.

برای دریافت مشاوره در زمینه‌ افکار ناکار آمد می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس حاصل نمایید.

 

منبع: افکار ناکار آمد 

  • آواژه آواژه
  • ۰
  • ۰

برق گرفتگی کودک شرایط خطرناکی است که منجر به نگرانی و سردرگمی والدین شده؛ به طوری که احتمالا نمی‌دانند اقدام درست چیست. از آنجایی که کودکان مخصوصا در سنین پایین، بسیار کنجکاو و بازیگوش هستند؛ بسیار احتمال دارد که خود را در شرایط برق گرفتگی قرار داده و خودشان منجر به بروز چنین حالتی شوند. این موضوع حادثه ناخوشایندی است که می‌تواند آسیب های جبران ناپذیری برای کودک ایجاد نماید. به همین دلیل است که والدین باید در این زمینه اطلاعات لازم را کسب کرده و محیط اطراف کودک را ایمن نمایند. از طرفی خودشان نیز بیشتر از کودک مراقبت کرده و موارد احتیاطی را رعایت نمایند. در این مورد می‌توان با یک مشاوره کودک نیز مشورت نمود.

برای دریافت مشاوره در زمینه برق گرفتگی کودک می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.

برق گرفتگی کودک چگونه است؟

برق گرفتگی کودک تفاوتی با بزرگسالان ندارد؛ اما به این دلیل که آنها آسیب پذیرتر هستند؛ مشکلات بیشتری را تجربه خواهند کرد. از طرفی آنها اصلا از خطرات ناشی از بازی کردن با سیم ها یا پریزهای برق آگاه نیستند. به همین دلیل خودشان را در معرض خطر برق گرفتگی قرار می‌دهند. در این حالت، برق از بخشی از بدن آنها عبور کرده و آنها را دچار شوک می‌کند. آسیبی که برق به بدن کودک وارد می‌کند بستگی به نوع جریان و مدت زمان تماس دارد. در بیشتر موارد شاهد آسیب های جزئی و کوتاه مدت هستیم. اما احتمال آسیب های جدی تر و حتی مرگ کودک نیز وجود دارد. برای اطلاع از راه های آموزش نظم به کودکان کلیک نمایید.

نشانه های برق گرفتگی کودک

 

ممکن است شما اصلا متوجه برق گرفتگی کودک در همان زمان نشوید. چرا که اگر شما حضور داشتید؛ او را از اینکار منع می‌کردید. اما احتمالا به زودی شاهد نشانه هایی روی بدن او خواهید بود که متوجه این حالتو خواهید شد. برخی از این نشانه ها، شامل موارد زیر هستند. برای اطلاع از دلایل خونریزی بینی کودکان کلیک نمایید.

  • سوختن پوست
  • احساس بی حسی و مور مور شدن
  • بروز انقباضات عضلانی
  • احساس درد و ضعف
  • سردرد
  • بروز اختلالاتی در شنوایی

اگر شوک ناشی از جریان برق به اندازه کافی قوی باشد؛ کودک را بیهوش کرده، منجر به قطع شدن تنفس او می‌گردد؛ باعث تشنج یا ایست قلبی شده و در نهایت با آسیب زدن به مغز، قلب و سایر اندام ها می‌تواند باعث مرگ هم بشود.

دلایل برق گرفتگی کودک

اما چرا برق گرفتگی کودک اتفاق می‌افتد. در بیشتر موارد بروز این حالت حاصل بی احتیاطی والدین است. چرا که کودک از خطرات بازی کردن با برق و نزدیک شدن به آن آگاه نیست. این والدین هستند که باید پریزها و سیم های برق داخل خانه را ایمن کرده و یا اشیای فلزی در اختیار کودک قرار ندهند. برخی از دلایل عمده ای که در بیشتر خانواده ها باعث بروز این حالت می‌شوند؛ شامل موارد زیر می‌باشند. برای آشنایی با روش های ایمن حمام بردن کودک و نوزاد کلیک نمایید.

🔽جویدن یا گاز گرفتن سیم های برق

🔽فشار دادن اشیای فلزی به پریز برق

🔽فشردن دهان به پریزهای برق

🔽بازی کردن با سیم برق و چراغ تزیینی

بعد از برق گرفتگی کودک چه باید کرد؟

بلافاصله بعد از اینکه متوجه برق گرفتگی کودک شدید؛ انجام اقداماتی می‌تواند بسیار تعیین کننده بوده و از بروز پیامدهای بیشتر جلوگیری نماید. در این قسمت در مورد این کمک های اولیه که والدین و مراقبین باید انجام دهند؛ توضیح داده ایم.

لمس کردن کودک

بعد از اینکه برق گرفتگی کودک اتفاق افتاد؛ او را با دست های برهنه لمس کنید. اما اگر آبی در آن مکان وجود دارد که حاوی برق است؛ به آن دست نزنید. چرا که در این حالت ممکن است خودتان نیز دچار برق گرفتگی شوید. برای قطع کردن جریان برق از فرزندتان باید از وسایلی استفاده کنید که رسانای برق نباشند. برای مثال دستکش پلاستیکی یا جاروی چوبی.

چک کردن تنفس او

بعد از قطع شدن ارتباط او با جریان برق، حتما ریتم تنفسی او را چک کنید. اگر کودک نفس نمی‌کشید؛ به مدت دو دقیقه احیای قلبی را انجام داده و در همین حین نیز با اورژانس تماس بگیرید. اگر قادر به احیای قلبی نیستید؛ یا کودک را به مراکز درمانی برده و یا سریعا با اورژانس تماس بگیرید.

چک کردن رنگ پوست او

چک کردن رنگ پوست او نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. در صورتی که وضعیت او خیلی خوب نباشد؛ او رنگ پریده و سفید به نظر رسیده و باید او روا به مراکز درمانی منتقل نمایید. البته که بروز چنین حالتی در همان ابتدا طبیعی است. اما اگر رنگ او برنگشت؛ حتما اقدامات لازم را انجام دهید.

بررسی کردن سوختگی های کودک

روی بدن کودک به دنبال جای سوختگی بگردید. شاید جای سوختگی خیلی بد به نظر نرسد؛ اما می‌تواند عمیق و دردناک باشد. سوختگی روی لب ها به راحتی دیده نمی‌شود. بهتر است از یخ یا پماد ها مختلف تا زمانی که از درجه سوختگی مطمئن نشدید؛ استفاده نکنید.

روش های پیشگیری از برق گرفتگی کودک

از آنجایی که همواره احتمال برق گرفتگی کودک وجود دارد؛ بهتر است از اقدامات پیشگیرانه استفاده کرده و محیط اطراف کودک را امن نمایید. برخی از روش های موثر در این زمینه، شامل موارد زیر می‌باشند. برای آشنایی با انواع ترفند بچه داری کلیک نمایید.

  • پریزهای برق را با محافظ بپوشانید
  • تعویض کردن سیم های قدیمی و ساییده شده
  • حتی می‌توانید مبلمان و وسایل سنگین را در مقابل پریزهای برق قرار دهید
  • وسایل برقی مانند سشوار را داخل حمام نگذارید
  • احیای قلبی تنفسی کودکان را بیاموزید
  • موهای خود را در داخل اتاق خواب خشک کنید
  • امروزه محافظ های هوشمندی طراحی شده اند که سریعا جریان برق را قطع می‌کنند. می‌توانید از آنها نیز برای محافظت از کودک، تهیه کنید.

برق گرفتگی کودک باعث بروز چه مشکلاتی در او می‌گردد؟

 

برق گرفتگی در هر صورت می‌تواند آسیب هایی به بدن کودک وارد نماید. برخی از این مشکلات شامل موارد زیر هستند.

⭕تداخل در کارکرد قلب

⭕بروز آسیب داخلی از جمله به اندام هایی مثل قلب، کلیه، مغز، بافت استخوان و اعصاب

سوختگی داخلی و خارجی

⭕جراحات ناشی از سقوط پس از تماس با برق

سخن پایانی

از آنجایی که کنترل کردن کودکان در سنین پایین برای دوری از پریزهای برق بسیار دشوار است؛ بهتر است محیط را امن کرده و اقدامات لازم را بیاموزید. چرا که با ترساندن آنها از نزدیک شدن به پریزهای برق، تنها باعث استرس و اضطراب در آنها خواهید شد. از این رو موارد احتیاطی را رعایت کرده و خودتان نیز در کنار کودک باشید. از طرفی بعد از برق گرفتگی، حتما با یک متخصص نیز مشورت نمایید.

برای دریافت مشاوره در زمینه برق گرفتگی کودک می توانید با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی آواژه از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت منزل با شماره 9099070354 تماس بگیرید.

 

منبع: برق گرفتگی کودک

  • آواژه آواژه